Whatever! It's not the main idea of what I am going to write now. Anyway, I miss you all. It's been a while since I opened my account and wrote my nonsense life here. Haha!
Speaking about 'nonsense', hmm. Maybe it is really a nonsense thing to start this blog with an emotional words. Like: OUCH! IT HURTS! HE's GONE! I LET HIM GO! And etchetera. NONSENSE! O.A.. right? But, ehemm. There are true.
To start with, I thank the man who hooked my heart for making me love him so much.
(IN TAGLISH ONLY, nahihirapan na akong mag-english)
Ganito kasi yan, one time, nagplan kaming magtexting the day after, at exactly 9:00am, dapat unli na kami. So, kinabukasan, well-prepared na talaga ako, (ako pa!!) but he was not. I wondered kung bakit past nine na, di pa xia nagtetext, so I called him using the *110 promo. And I found out that hindi pa pala xia nakapagload, medyo nainis ako.Nagstart nang magboil ang dugo ko. But he said na wait lang daw ako. Eh ang ako, dahil nainis na, hindi na nakapaghintay, I became a nagging gf. Ganun, nagalit xia. But before that, ako muna nagload sakanya kasi sabi niya di muna xia makapagload kasi wala ang parents niya. Then, ayun na. Nag-away na talaga kami. Umandar yung pagiging bossy niya at ako naman, yung pagiging nagger ko.
Hahai, dumating sa issue ng kwentahan, actually it's my fault. Accidentally, nasabihan ko xia sa text na, "AKO NAGLOAD SAU AH, DI KA BA NAHIYA SAKIN?", so lumabas na kinuwentahan ko xia sa lahat ng tulong ko. Nasaktan xia, nagalit. At di ko na talaga siya napigilan sa pag-burst out. Di na niya sinasagot tawag at texts ko that day. Ayoko ko talaga ng ganyan. So, nangulit ako, tapos ayun, palpak lahat2. Then, dumating ung time na depressed na talaga ako maxado, iyak ako ng iyak ng iyak. Sabi ko, magpapakamatay ko, infact, I meant it that moment. Alam niyo ba kung anong response niya? Tumahimik daw ako kasi O.A na daw ako, nasaktan ako maxado kaya nagdecide ako agad na tapusin na ung relationship namin, naputol pa talaga ung tawag. Before natapos ung call, cnabi ko sa kanya na hindi xia deserving at marami pa. Ayun, naubos na pera ko sa kaloload at napuputol lang. Ung iba, di niya sinasagot.
Yun na ang simula ng lahat, di na xia kumokontak sakin, di niya rin sinasagot tawag ko. Hanggang sa sabi niya, rest muna daw kami kasi pagod na daw xia. Maxado akong nasaktan. Every word he said, nasaktan ako. Sobrang sakit. Kaya yun na.. Hanggang ngayon, di pa talaga kami nagkabalikan. Maxadong naging miserable ung everyday ko. But he's there whenever I need him, tumtawag ako sakanya. Yun nga lang, wala ng sweet words. Hahai..
Lord, sana maayos na to.. Mahal ko pa kasi siya talaga..
Sa nakabasa nito.. Whatever your reaction is, I dont care.. Kaya nga blog ko to ehh.. Well, salamat naang sa effort.. Wag niyo gagayahin ginawa ko ha?? BAD yan..
PAALAM!!
